προσ·μαρτυρέω-ῶ [ῠ] attester en outre, d’où confirmer par son témoignage : τινι, POL. 3, 90, 4 ; PLUT. M. 119 e, etc. qqe ch. ; τινί τι, PLUT. Arist. 25, etc. témoigner de qqe ch. en faveur de qqn ; avec une prop. inf. confirmer par son témoignage que, etc. ; IS. 60, 42.

bear witness in addition, π. τούτους εἶναι κληρονόμους Is. 6.45; confirm by evidence, τῇ προκλήσει τὴν διαθήκην D. 45.12, cf. ib. 88; π. ταῦτά τινι Plu. Arist. 25, etc. ; c. dat., bear additional witness to, confirm a thing, τὰ πράγματα εμαρτύρησε τοῖς λογισμοῖς Plb. 3.89.4, cf. Plu. 2.119e, etc. ; — Pass., προσεμαρτυρεῖτο αὐτῷ ὅτι… PCair. Zen. 288.7 (iii BC), cf. S.E. M. 7.212.
ascribe, πάντα τῷ θεῷ J. AJ 5.8.9.
Astrol., to be also in aspect, Procl. Par. Ptol. 249, Man. 4.384.

noch dazu bezeugen, πρὸς ὑπερβολήν, Isae. 6.45 ; durch sein Zeugnis bestätigen, c. dat. der Sache, τῇ προκλήσει, Dem. 45.12 ; τὰ πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς λογισμοῖς αὐτοῦ, Pol. 3.90.4 ; Luc. salt. 23 ; τῷ ῥηθέντι, Plut. consol.Apoll. p. 363.