προσ·καρτερέω-ῶ, s’attacher fortement, d’où :
      1 persévérer dans, dat. POL. 1, 55, 4 ; DS. 14, 87 ; NT. Ap. 1, 14 ; abs. XÉN. Hell. 7, 5, 14 ; au pass. προσκαρτερούμενος χρόνος, DS. 2, 29, temps qu’on emploie assidûment à qqe ch. ;
      2 rester fermement ou fidèlement attaché à, dat. DÉM. 1386, 6 ; POL. 24, 5, 3 ; NT. Ap. 8, 13.

Dor. ποτικαρτερέω IG4²(1).63.4 (Epid., ii BC) : — persist obstinately in, τῇ πολιορκίᾳ Plb. 1.55.4, D.S. 14.87; τῇ προφορᾷ Phld. Rh. 1.158 S. ; τῇ προσευχῇ Act. Ap. 1.14; abs., X. HG 7.5.14, Ph. Bel. 101.9, LXX Nu. 13.21 (20), J. BJ 6.1.3, Ach.Tat. 1.10; καίπερ ἀχθόμενοι τῇ καθέδρᾳ π. J. AJ 5.2.6.
adhere firmly to a man, be faithful to him, τινι Plb. 23.5.3, Act. Ap. 8.13, 10.7; of servants, remain in one΄s service, D. 59.120; of a κοσμητής, IG2². 1028.84.
remain in attendance at a law-court, τῷ βήματι, τῷ κριτηρίῳ, PHamb. 4.7 (i AD), POxy. 261.12 (i AD).
devote oneself to an office or occupation, τῇ στρατηγίᾳ ib. 82.4 (iii AD); τῇ ἑαυτῶν γεωργίᾳ PAmh. 2.65.3 (ii AD). Pass., ὁ προσκαρτερούμενος χρόνος time diligently employed, D.S. 2.29.
wait for a person, Φιλέᾳ POxy. 1764.4 (iii AD); abs., ἕως ἂν Ἐτέαρχος παραγένηται PSI 5.598.7 (iii BC).

wobei beharren, ausdauern, emsig wobei sein, bleiben, τινί, z.B. τῇ πολιορκίᾳ, Pol. 1.55.4 ; auch von Personen, Jemandem anhangen, bei ihm aushalten, 24.5.3, wie Dem. θεραπαίνας τὰς Νεαίρᾳ τότε προσκαρτερούσας, 59.120 ; τὸ πλῆθος τοῦ προσκαρτερουμένου χρόνου die Länge der darauf mit anhaltendem Fleiße verwandten Zeit, DS. 2.29.

προσ-καρτερέω, -ῶ
(< καρτερός, strong, stedfast) [in LXX: Num.13:21 (חָזַק hith.), Tob.5:8 א, Da Th Su 1:6* ;]
to attend constantly, continue stedfastly, adhere to, wait on: with dative of person(s), Mrk.3:9, Act.8:13 10:7; with dative of thing(s), Act.1:14 2:42 6:4, Rom.12:12, Col.4:2; before ἐν, Act.2:46; εἰς, Rom.13:6.†
(AS)