προσ·αιρέομαι-οῦμαι (f. προσαιρήσομαι, ao.2 προσειλόμην, etc.) :
      1 choisir pour associé, adjoindre dans son propre intérêt : τινά τινι, THC. 5, 63, une personne à une autre ; ἑωυτῷ τινα, HDT. 3, 130, etc. prendre qqn pour soi à titre d’associé ou d’allié ;
      2 choisir en outre : τινά τινι, XÉN. Hell. 6, 2, 39 ; ou τινα πρός τινι, XÉN. Hell. 2, 1, 16, une personne outre une autre.

Med., choose and associate with, τινάς τινι ξυμβούλους Th. 5.63; ἑωυτῷ π. τινά take for one΄s companion or ally, Hdt. 9.10; κοινὸν αὑτοῖς [διαιτητήν] D. 59.45; σφίσιν αὐτοῖς ἄρχοντας Arist. Ath. 35.1; ὁ αἰσυμνήτης τοὺς προσεταίρους προσαιρεῖται SIG 57.7 (Milet., v BC), cf. IG1². 56.27, 84.38.
choose in addition to, τινά τινι X. HG 6.2.39; στρατηγοὺς πρὸς τοῖς ὑπάρχουσι ib. 2.1.16. Act. προσαιρεῖν appoint as one΄s assistant, POxy. 58.17 (iii AD); aor. part. προσελών dub.sens. in PPetr. 2.20 iii 9 (cf. 3 p. 76, iii BC).

(αἱρέω), dazu erwählen od. annehmen ; ἑαυτῷ τινα, sich Einen zum Gefährten od. Genossen wählen, Her. 9.10 ; Plat. Legg. VI.754c, Xen. Cyr. 1.5.57 ; de rep.Lac. 15.5 ; κοινὸν διαιτητήν, Dem. 59.45 ; Sp.