pf. πεπροοιμίασμαι Luc. Nigr. 10; — in Trag. contr. φροιμιάζομαι ; both forms occur in Arist. and later Prose; aor. ἐφροιμιασάμην Arist. Po. 1460a10; pf. πεφροιμίασμαι in pass. sense (v. infr.) : — make a prelude, preamble, or preface, A. Ag. 1354, X. Mem. 4.2.5, Pl. Lg. 723c; π. μακρῶς Arist. Rh. 1416b33, cf. 1415b24, Phld. Rh. 1.56S., al. c. acc., say by way of preface, premise, τί φροιμιάζῃ νεοχμόν· E. IT 1162; περὶ οὗ τοσαῦτα προοιμιάζομαι Pl. La. 179a, cf. Thphr. Char. Praef. 4; τούτους… φροιμιάζομαι θεούς begin by invoking them, A. Eu. 20; c. dat. modi, δάκρυσι Them. Or. 13.173d; pf. in pass. sense, πεφροιμίασται τὰ νῦν εἰρημένα Arist. Pol. 1325b33; ταῦτα ἔστω πεφροιμιασμένα τῷ λόγῳ ib. 1323b37; πεφροιμιάσθω ταῦτα Id. EN 1095a12; ἐν τοῖς πεφροιμιασμένοις Id. Metaph. 995b5.
begin, ἐντεῦθεν Them. Or. 9.120c; metaph, inaugurate, τὴν βασιλείαν τρισχιλίων πολιτῶν φόνῳ J. BJ 2.6.2, cf. D.S. 36.2.

dep. med., = φροιμιάζομαι, ein Vorspiel, eine Vorrede, einen Anfang machen, bevorworten, einleiten ; περὶ οὗ πάλαι τοσαῦτα προοιμιάζομαι, Plat. Lach. 178b ; προοιμιασάμεθα, Legg. IV.724a ; λέγειν ἀρχόμενος ὧδε προοιμιάσεται, Xen. Mem. 4.3.2 ; Folgde : das perf. πεπροοιμίασται hat Luc. Nigr. 10 in passiver Bdtg.