ῆς (ἡ) :
   I (πρό, en avant) :
      1 action de fourrager, XÉN. Hell. 1, 1, 33 ; au pl. expédition pour se procurer du fourrage, XÉN. Cyr. 6, 1, 24 ; ou provision de fourrage, XÉN. Hell. 4, 1, 16 ; An. 5, 1, 7 ; ou escouades de partisans, fourrageurs, POL. 4, 73, 4 ;
      2 trompe d’éléphant, POL. 5, 84, 3 ;
   II (πρό, auparavant) droit d’être servi le premier dans un repas, LUC. Cron. 17.

Étym. προνέμω.

ἡ, foraging, ἐξάγειν εἰς προνομάς X. Cyr. 6.1.24; foray, προνομὴν or προνομὰς ποιεῖσθαι, Id. HG 1.1.33, 2.4.25, cf. Aen.Tact. 31.8; πεδία προνομὰς ἔχοντα suitable for foraging, Plu. Fab. 6; provision of fodder, PFlor. 388.81 (ii AD).
2. pl., also, foraging parties, σὺν προνομαῖς τὰ ἐπιτήδεια λαμβάνειν X. HG 4.1.16, An. 5.1.7, cf. Plb. 4.73.4.
3. plunder, booty, LXX Nu. 31.11, al., Phleg. Mir. 3.
4. store, provision, LXX 3 Ki. 10.23.
II. elephant΄s proboscis (cf. προνομαία), Plb. 5.84.3, D.S. 17.88 (pl.).
III. = προνομία 1, Luc. Sat. 17.

ἡ,
1) das Fouragieren, Futter Holen ; ἐξάγειν εἰς προνομάς, Xen. Cyr. 6.1.24 ; σὺν προνομαῖς λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια, An. 5.1.7, vgl. Hell. 4.1.16 ; προνομὴν ποιεῖσθαι, 1.1.33 ; Pol. u. a.Sp.; auch heißen die Fouragierenden selbst αἱ προνομαί, Pol. 4.73.4.
2) der Rüssel des Elephanten, Pol. 5.84.3.

1. a foraging, a foraging expedition, foray , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]: in plural, foraging parties , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
2. an elephant's trunk , [Polybius Historicus (Refs 2nd c.BC)]
3. = προ-νομία, [Lucian (Refs 2nd c.AD)] (ML)