προ·καταχράομαι-ῶμαι :
      1 user ou abuser d’avance de, dat. DH. Rhet. 10, 13 ; PLUT. Dio. c. Brut. 1 ; p. suite, user complètement de, épuiser, DÉM. 389, 13 ;
      2 tuer auparavant, acc. DC. 53, 23.

use up beforehand, τοῖς ἐφοδίοις Plu. Comp. Dion. Brut. 1, cf. D.H. Th. 10.13, Aristid. Or. 36 (48).103; pf., διὰ τὸ προκατακεχρῆσθαι (sc. τὰς ἐκκλησίας), in pass. sense, or (if ταῖς ἐκκλησίαις be supplied) in act. sense, D. 19.154. simply, employ first, τῷ Καίσαρι ἔς τινα App. BC 3.51.
kill before, ἑαυτόν D.C. 53.23.

(χράομαι), dep. med., vorher verbrauchen, Dem. 19.154.