προερέω-ῶ, v. *προέρω.

Att. contr. προερῶ, serving as fut. to προεῖπον; also pf. προείρηκα, Pass. -ημαι ; aor. Pass. προερρήθην, contr. προὐρρήθην : — say beforehand, Pl. Plt. 292d, etc. ; — Pass., ἐκ τῶν προειρημένων Id. Phd. 75b; κατὰ τὰ π. Id. R. 408c; τοῖς π. συμφωνεῖν ib. 398c; τὰ προρρηθέντα ib. 619c; ταῦτά μοι προειρήσθω be said by way of preface, Isoc. 4.14, cf. 5.29.
order beforehand or publicly, συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις Hdt. 1.77, 81; π. τῷ στρατῷ ὡς… ἀκουστέα εἴη Id. 3.61; — Pass., προὐρρήθη ὅπως… Pl. Smp. 198e; προείρητο αὐτοῖς μὴ ἐπιχειρεῖν Th. 2.84, cf. Antipho 6.40; ἔχοντες τὸ προειρημένον the prescribed implement, Hdt. 1.126; ἀπικέσθαι ἐς τὴν π. ἡμέρην Id. 6.128; δεῖπνον… ἐκ πολλοῦ χρόνου π.
ordered beforehand, Id. 7.119; πόλεμος προερρήθη was declared, X. Ages. 1.17. ὀνυμαστὶ προερεῖ will call him publicly by name, Berl.Sitzb. 1927.167 (Cyrene).

att. προερῶ, fut. zu προεῖπον, προλέγω u. προαγορεύω, ich werde voraussagen, ankündigen, τινί, mit folgdm ὡς, Her. 3.61.

προ-ερέω, -ῶ, see: προεῖπον.
προ-εῖπον 2 aor. from unused Pres. (see: εἶπον, and pf., -είρηκα (3Ma.6:35 *), pass., -είρημαι (2Ma.2:32, 3Ma.1:26, al.),
__1. to say before: Gal.1:9, 1Th.4:6 (on the form -αμεν, see WH, App., 164), Heb.4:7; before ὅτι, 2Co.7:3 13:2, Gal.5:21; of prophecy, Mat.24:25, Mrk.13:23, Act.1:16, Rom.9:29, 2Pe.3:2, Ju 17.
__2. to proclaim publicly, declare openly or plainly (cl.): so R, mg., in 2Co.13:2, Gal.5:21, 1Th.4:6 (cf. προλέγω; but see supr., and cf. M, Th., 38).†
(AS)