προ·εισάγω [ᾰ]
   I tr.
      1 introduire auparavant, acc. DÉM. 1004, 6 ; fig. introduire, càd. exposer d’abord, PLUT. Dio. 2 ;
      2 introduire de préférence : τί τινος, PLUT. M. 1066 d, une chose avant une autre ;
   II intr. se produire (sur la scène) avant, gén. ARSTT. Pol. 7, 17, 13 ;

Moy. introduire pour son usage, acc. HDT. 1, 190 ; cf. 8, 20.

➳ Ion. προεσάγω, HDT. ll. cc.

bring in, introduce before (sc. εἰς τοὺς φράτερας), D. 39.32 (Pass.); ἐπὶ τὴν χώραν τἀδελφοῦ IG2². 1326.31 (Pass.); τὴν κακίαν τῆς ἀρετῆς Plu. 2.1066d; τὰ προεισηγμένα measures previously introduced, v.l. in J. AJ 19.2.2; in writing, introduce or describe first, τὸν τοῦ πρεσβυτέρου [βίον] Plu. Dio 2; ἡ προεισηγμένη σφραγίς aforementioned, PHamb. 12.20 (iii AD, prob.), cf. Stud.Pal. 17 p. 25 (iii AD). intr., ἑαυτοῦ π.
go on the stage before oneself, Arist. Pol. 1336b29.

(ἄγω), vorher hineinführen ; ἐμοῦ προεισηγμένου, sc. εἰς φράτορας, Dem. 39.32 ; von Schauspielern, auftreten lassen, Arist. Pol. 7.17.
Med. für sich, zum eigenen Gebrauche vorher einführen ; vom Lande in die Stadt, προεισάξαντο σιτία, Her. 1.190, 8.20.