προ·διαλαμϐάνω :
      1 s’emparer d’abord ou auparavant de, acc. JOS. B.J. 4, 2, 1 ;
      2 comprendre auparavant, d’où préjuger, conjecturer : περί τινος, POL. 9, 31, 2 ; ὑπέρ τινος, POL. 27, 7, 3, faire d’avance des conjectures sur qqe ch. ; πρ. ὅτι, POL. 11, 1, 3, conjecturer d’avance que, etc. ; avec une prop. inf. POL. 5, 29, 4 ;
      3 exposer ou expliquer auparavant, CLÉM. 325.

occupy before, J. BJ 4.2.3 (Pass.).
judge and decide beforehand, περί τινος, ὑπέρ τινος, Plb. 9.31.2, 27.6.3; π. ὅτι… Id. 11.1.3; c. inf., προδιειληφὼς ἀποτρίβεσθαι τὰς διαλύσεις Id. 5.29.4; abs., Id. 2.2.10; — Pass., προδιειλήφθω let it be assumed beforehand, Hipparch. 2.1.15.
explain beforehand, ὅτι… Ptol. Geog. 1.2.2.

(λαμβάνω), vorher, voraus urteilen ; περί τινος, Pol. 9.31.2 ; πάλαι προδιειληφότες ὑπὲρ τοῦ πολεμεῖν, 27.7.3, u. oft, wie im pass., διὰ τὸ περὶ τῶν ἄλλων ἐν τῇ Ῥώμῃ προδιειλῆφθαι, 18.28.10.