ῆτος (ὁ, ἡ) :
      1 adj. jeté ou placé en avant, qui s’avance en saillie (écueil, IL. 2, 396 ; rocher, IL. 16, 407 ; colonnes, IL. 12, 259 ; rivage, OD. 5, 405 ; cf. OD. 10, 89 ; 13, 97, etc.) ;
      2 subst. ἡ προϐλής (s.-e. πέτρα ou ἀκτή) cap, promontoire, OPP. H. 5, 252 ; au pl. SOPH. Ph. 936, etc.

Étym. προϐάλλω.

ῆτος, ὁ, ἡ, thrown forward, jutting out, προβλῆτι σκοπέλῳ Il. 2.396; πέτρῃ ἔπι προβλῆτι 16.407; στήλας τε προβλῆτας 12.259; ἀκταὶ προβλῆτες ἔσαν Od. 5.405, cf. 10.89, 13.97, Archil. 49 Diehl; προβλῆτες, without subst., forelands, headlands, S. Ph. 936; τόν γε (sc. ποταμόν) εἴργουσιν π. Q.S. 10.175; sg., Oppian. H. 5.252; π. ἔπαλξις, ἐρίπνα, AP 5.293.3 (Agath.), 7.147 (Arch.); π. γενειάς Nonn. D. 15.8; προσώπου π. γένυς Ib. 28.75; γναθμοῖς π. ὀδόντες ib. 26.301; in later Prose, προβλῆτες λιμένων πύργοι LXX 4 Ma. 13.6; λιμένες προβλῆσι λίθοις εἰς τὸ πέλαγος ἐξανεστηκότες Aristid. Or. 25 (43).3; ὀφρύες π. Aret. SD 2.13.

ῆτος, vorgeworfen, vorspringend, hervorragend ; προβλῆτι σκοπέλῳ, Il. 2.396 ; πέτρῃ ἔπι προβλῆτι καθήμενος, 16.407 ; ἀκταὶ προβλῆτες, neben σπιλάδες τε πάγοι τε, Od. 5.405, vgl. 10.89, 13.97 ; auch στήλας τε προβλῆτας ἐμόχλεον, Il. 12.259, vorn vorgesetzte Pfähle, Pallisaden ; ὦ λιμένες, ὦ προβλῆτες, steile Ufer, Soph. Phil. 924 (vgl. auch προβολή); u. sp.D.  : ὥς τις ἔπαλξις, Agath. 8 (V.294); vgl. Archi. 18 (VII.147); κατὰ προβλῆτος, Opp. Cyn. 5.232, vgl. 2.478 ; Qu.Sm. 10.175.

forestretching, jutting , [Homer (8th/7th c.BC)]: προβλῆτες, without Substantive, forelands, headlands , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)] (ML)