προ·απαλλάσσω, att. -άττω [ᾰπ]
   I tr.
      1 renvoyer auparavant : τινὰ ἔκ τινος, DC. 44, 10, renvoyer qqn (d’une charge) auparavant ;
      2 faire mourir (propr. προαπαλλ. τοῦ βίου) DC. 37, 13 ; d’où au pass. mourir avant, avec πρό et le gén. DC. 43, 11 ;
   II intr. s’éloigner auparavant, DC. 18, 15.

Att. προαπαλλάττω, remove beforehand, τινὰ ἐκ τῆς δημαρχίας Id. 44.10; παῖδας φαρμάκῳ Id. 37.13; [ὁ σφυγμὸς] π. τὴν σφοδρότητα loses its energy, Marcellin. Puls. 257; — Pass., depart or die beforehand, D.C. 43.11; also intr. in Act., π. εἰς τὴν οἰκείαν D.S. 18.15; προαπαλλάξας having predeceased, Phld. Acad.Ind. p. 83 M.

att. -ττω, vorher entlassen, DC. 44.10 ; sc. τοῦ βίου, Einen töten, 37.13 ; – pass. ohne βίου, aus dem Leben fortgehen, sterben, DC. 43.11 ; – intr., fortgehen, προαπηλλαχότες εἰς, DS. 18.15.