ου [ῡ]
      1 adj. m. ancien, vieux, ESCHL. Eum. 964, etc. ; EUR. Ph. 847, etc. ; ὁ π. vieillard, AR. Ach. 707, etc. ; PLAT. Rsp. 608 c, etc. ; en parl. d’animaux, vieux, ARSTT. H.A. 9, 44, 6 ;
      2 presbyte, dont la vue porte loin, comme souvent chez les vieillards, ARSTT. Probl. 31, 25, 1.

➳ [ῠ] ANTH. 1, 46.

Étym. πρέσϐυς.

ητος, Dor. πρεσβύτας, ατος, ἡ, age, seniority, Test.Epict. 4.28, 6.29; opp. νεότας, prob. rest. in IG 5(1).1427.5 (Messene).

ου, ὁ, prose form of πρέσβυς Ι, Hp. Aër. 10 (pl.), Th. 3.67 (pl.), Arist. EN 1157b14 (pl.), etc. ; the sixth of the seven ages, Hp. Hebd. 5; also in Trag. and Com., E. Ph. 847, Ar. Eq. 525, Nu. 358; πατέρα π. Κρόνον A. Eu. 641; ἀνὴρ π. Ar. Ach. 707, Antipho 4.1.6; ὁ ἐκ παιδὸς μέχρι πρεσβύτου χρόνος Pl. R. 608c, etc. ; of animals, [λέοντες] ὅταν γένωνται πρεσβῦται Arist. HA 629b28; — fem. πρεσβῦτις, ιδος, A. Eu. 731, 1027, E. Hec. 842, Pl. Hp. Ma. 286a, Theopomp.Com. 78; πρεσβύτιδες γυναῖκες Aeschin. 3.157; π. ἄνθρωπος Lys. 1.15.

ὁ (vgl. πρέσβυς), der Alte ; Κρόνος, Aesch. Eum. 611 ; Eur. Phoen. 854 ; χαῖρ' ὦ πρεσβῦτα παλαιογενές, Ar. Nub. 359 ; u. in Prosa : ὁ ἐκ παιδὸς μέχρι πρεσβύτου χρόνος, Plat. Rep. X.608c ; παῖδές τε ὄντες καὶ ἄνδρες καὶ πρεσβῦται, Legg. III.687a, u. öfter ; Xen. Symp. 4.17 ; Folgende.

πρεσβύτης, -ου prose form of πρέσβυς, which see,
[in LXX chiefly for זָקֵן, Gen.25:8, al.; also (= πρεσβευτής), 2Ch.32:31 Bl (לוּץ), 1Ma.14:22 S, al. (see Thackeray, Gr., 97) ;]
__1. an old man: Luk.1:18, Tit.2:2, Phm 9 (R, txt., but see infr.).
__2. As in LXX, also = πρεσβευτής, an am­bassador: Phm 9 (R, mg., see Lft. and ICC, in l).†
(AS)