ποτ·αίνιος, α, ον :
      1 récent, nouveau, frais, PD. O. 10, 72 ; ESCHL. Ch. 1055, Eum. 282 ;
      2 p. suite, extraordinaire, imprévu, ESCHL. Pr. 102, etc. ; SOPH. Ant. 841, etc.

➳ Trisyllab. par synérèse dans SOPH. Fém. -ος, SOPH. fr. 162 Dind.

Étym. mot dor. de ποτί, αἶνος.

α, ον, also ος, ον S. Fr. 149.5 : — fresh, new, στέφανος Pi. O. 10 (11).60; αἷμα A. Ch. 1055, cf. Eu. 282; ἄλφιτα Hp. Acut. 37, Nat. Mul. 15; ἡ τῶν π. προσθήκη Aret. CA 2.3. metaph, new, unexpected, unheard of, μῆτις B. 16.51; πῆμα A. Pr. 102; πάταγος Id. Th. 239 (lyr., dub.); τάφος S. Ant. 849 (lyr.); ἡδοναί Id. Fr. l.c. (Expld. as = πρόσφατος by Eust. 1106.23 and Phot. (who calls it Doric, i.e. from ποτί, αἶνος), but it is found in Hp. (v. supr.), cf. Bacch. ap. Erot.)

(ποτὶ αἶνος, vgl. πρόσφατος, nach den VLL, wie Phot., dorisch), frisch, neu ; στέφανος, Pind. Ol. 11.60 ; οὐδέ μοι ποταίνιον πῆμ' οὐδὲν ἥξει, Aesch. Prom. 102 ; neu, unvermutet, u. wie recens, neu, frisch, ποταίνιον γὰρ αἷμά σοι χεροῖν ἔτι, Ch. 1051 ; Eum. 272 ; Soph. Ant. 824 ; sp.D.