[ῐ] prép. dor. c. πρός, PD. P. 9, 53 ; ESCHL. Sept. 295, 345 ; Ag. 725 ; Eum. 79 ; SOPH. fr. 747 ; EUR. Hipp. 140 ; rar. élidé dev. une voy. PD. O. 7, 90, ttef. postér. dans les compos. (v. πόταγε, ποταείδω, ποταμέλγω, ποθήκω, ποθίερος, etc.) ; souv. apocopé dev. l’art. d’où par réunion de la prép. et de l’art. gén. ποττῶ p. πρὸς τοῦ, THCR. Idyl. 4, 50 ; 5, 74 ; acc. f. ποττάν p. πρὸς τήν, PD. fr. 87 ; AR. Ach. 732 ; neutre ποττό, AR. Ach. 751, etc. ; acc. pl. masc. ποττώς, THC. 5, 77 (traité) ; fém. ποττάς ; AR. Lys. 1264 ; neutre ποττά, AR. Lys. 1253 ; de même avec le pron. démonstr. dat. pl. ποττούτοισι, EPICH. fr. 25 Ahrens.

Dor. for πρός, also used in Ep. (as Il. 1.426, al., Call. Del. 210, al.), and rarely in Hp., esp. in phrase π. καί and also, i.e.
especially, Art. 8, 41, 46, 57, 69, without καί only in Fract. 3 (but not in Hdt.), whether in or out of compos. ; sts. in Trag. (lyr., exc. A. Eu. 79) as A. Th. 295, 346, Ag. 725, Eu. l.c., S. Fr. 245, E. Hipp. 140 (and in compds., as ποτινίσσομαι, ποτιμάστιος, ποτιπίπτω, ποτιτρόπαιος). The elision of ι before a vowel is found once in Pi., viz. O. 7.90 (elsewh. Pi. uses πρός before a vowel); but found in later Dor., as Epich. 170.7, IG4²(1).121.20 (Epid., iv BC), Theoc. 7.26, esp. in compds., v. ποθίερος, πόθ-οδος, ποθ-ολκίς, πότ-αγε, ποτ-αγωγίς, ποτ-αείδω, ποτ-αμέλγω, ποτ-αυλέω, etc. ; freq. apocop. before the Art., πὸτ τῶ, for πρὸς τοῦ, Theoc. 4.50, 5.74; πὸτ τῷ SIG 247 iii 11 (Delph., iv BC); πὸτ τόν IG 5(1).1.18, al. (Sparta); πὸτ τάν, for πρὸς τήν, Pi. Fr. 122.5 (s.v.l.), Ar. Ach. 732, etc. ; πὸτ τό ib. 751, Lys. 117, etc. ; πὸτ τώς Foed. Lacon. ap. Th. 5.77; πὸτ τάς Ar. Lys. 1264 (lyr.); πὸτ τά ib. 1253 (lyr.); πὸτ τούτοισι Epich. 60; less freq. in Verbs, ποτθέμειν Id. 170.10; ποτθέντες Tab.Heracl. 2.30; also πο, as in ποτόν Schwyzer 412 (Elis), ποτούς IG 9(1).334.32 (Locr.); πὸδ Δάφνη ib. 7.518.5 (Tanagra, iii BC); πὸκ κατόπτας Schwyzer 485.10 (Thespiae, iii BC); ποί in Argolic, esp. before dentals, IG4²(1).102.63, al. (Epid., iv BC), sts. in other Dor. dialects, as Delphic, ib. 22.1126.26, etc. Cf. προτί. (Cf. Avest. paiti ΄to΄; the form ποί has prob. lost τ by dissimilation from a following dental.)

dor. und poet. statt πρός, in denselben Vrbdgen, daher unten die Beispiele aus Hom., Pind. u. Tragg. angeführt sind. Selten wird das ι elidiert, ποτ' ἀστῶν, Pind. Ol. 7.90 ; häufiger bei Theocr. Auch findet sich die abgekürzte Form πότ, s. oben.