οῦ (ὁ) :
      1 appel de la langue pour flatter un cheval, XÉN. Eq. 9, 10 ; PLUT. M. 713 b ;
      2 sorte de sifflement, DH. Comp. 14 ; PLUT. M. 545 c.

Étym. ποππύζω.

ὁ, = πόππυσμα, X. Eq. 9.10, Plu. 2.713b (pl.), Poll. 1.210, v.l. in D.H. Comp. 14; σιγμοῖς καὶ π. Nicom. Harm. 6, cf. PMagLeid. W. 1.37; of applause, Plu. 2.545c ; Lat. poppysmus, of the sound made on seeing lightning, Plin. HN 28.25 (pl.); ὁ ἱερακοπρόσωπος κορκόδειλος… τὸν θεὸν ἀσπάζεται τῷ π. PMagLeid. W. 2.1.

ὁ, = πόππυσμα ; τῷ ποππυσμῷ μὲν πραΰνεσθαι τοὺς ἵππους, κλωσμῷ δὲ ἐγείρεσθαι, Xen. Hipp. 9.10 ; Plut. Symp. 7.8.4.