ποντομέδων < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

ποντομέδων

Bailly

ποντο·μέδων, οντος (ὁ) roi de la mer, en parl. de Poséidon, PD. O. 6, 176 ; ESCHL. Sept. 131 ; EUR. Hipp. 744 ; AR. Vesp. 1532 ; en parl. de Priape, ANTH. 10, 16.

➳ Voc. ποντόμεδον, PD. l. c. ; ou ποντομέδων, ORPH. H. 17, 4.

Étym. π. μέδω.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

οντος, ὁ, lord of the sea, of Poseidon, Pi. O. 6.103, A. Th. 131 (lyr.), E. Hipp. 743 (lyr.), Ar. V. 1532, IG1². 706; σεισίχθονα π. Hes. (?) in PMich. 11.17; of Priapus, AP 10.16 (Theaet.); — heterocl. gen., ποντομέδοιο Ποσειδάωνος Orac. ap. St.Byz. s.v. Τρινακρία.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

οντος, ὁ, Meerherrscher ; δέσποτα ποντόμεδον, Pind. Ol. 6.103, Poseidon, wie Aesch. Spt. 122 ; Ar. Vesp. 1530 ; Theaet.Schol. 2 (X.16) nennt so den Priap.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)