ου (τὸ) :
      1 vase pour les pompes solennelles, ARSTD. t. 2, 38 ; d’ord. au pl. DÉM. 608, 4 ; 615, 2 ; AND. 32 fin ; τὰ πομπεῖα σκεύη, DS. 12, 40 ; τὰ πομπεῖα, DC. 43, 42 ; 51, 21, l’appareil du triomphe, à Rome ;
      2 le Pompèion, sorte de garde-meubles pour les ornements des pompes religieuses, à Athènes, DÉM. 918, 26 ; DL. 2, 43 ; 6, 22.

Étym. πομπή.

τό, (< πομπή) vessel employed in solemn processions, mostly pl., And. 4.29, D. 22.48, 69; πομπείων ἐπιστάται IG1². 379.7, cf. Philoch. 124; at Rome, the apparatus of a triumph, D.C. 43.42; πομπεία σκευή is dub. (leg. πομπεῖα [σκεύη]) in D.S. 12.40; sg., of a wax bust of Cleopatra carried in triumph, D.C. 51.21; πομπείου τυχεῖν to have one΄s image carried in procession, Aristid. 2.38J. at Athens, storehouse where such vessels were kept, D. 34.39, D.L. 2.43, 6.22.

τό, die zu festlichen Aufzügen gehörigen Gerätschaften, Andoc. 4.29 ; ποίησις τῶν πομπείων, Dem. 27.8 ; τὰ πομπεῖα κατακόπτειν, ib. 161. – Auch das öffentliche Gebäude in Athen, wo diese Gerätschaften aufbewahrt wurden, Rüstkammer, Dem. 34.39.