πολύ·χοος-ους, οος-ους, οον-ουν [ῠ]
      1 qui verse en abondance, d’où, en parl. d’animaux, prolifique, ARSTT. H.A. 9, 43, 2 ; en parl. de plantes, de graines, très fécond, TH. H.P. 8, 4, 3, etc. ;
      2 p. suite, très multiple, très varié, ARSTT. Rhet. 3, 17, 14 ; joint à ποικίλος, TH. H.P. 1, 1, 10 ; d’où très fréquent, p. opp. à σπάνιος, JAMBL. Nicom. ar. p. 45 ; subst. τὸ πολύχουν, PTOL. 1, 15, la variété.

• Cp. πολυχούστερος, ARSTT. P.A. 2, 10, 3 ; TH. C.P. 4, 8, 1.

Étym. π. χέω.

or πολυχόος, ον, contr. πολύχους, ουν, (< χέω) pouring forth much, yielding much, of animals, prolific, Arist. HA 629a35, cf. Vett.Val. 10.28; of fruit and grain, Thphr. HP 8.4.3; πολυχούστερα τὰ χεδροπά Id. CP 4.8.1; τὸ καταβληθὲν πολύχουν ἀποδίδωσιν J. BJ 4.8.3; metaph of a writer or orator, copious, τῶν καθ’ αὑτὸν πολυχούστατος Phld. Acad.Ind. p. 102 M., cf. Rh. 1.157 S.
capable of great diffusion, Hp. Vict. 2.56.
in large quantity, κόπρος Heraclit. All. 33.
manifold, various, Arist. Rh. 1418b9; Comp. -χούστερος Id. PA 656a5; πολύχουν τὸ φυτὸν καὶ ποικίλον Thphr. HP 1.1.10; τὸ πολύχουν variety, Ptol. Geog. 1.15.1; τὸ π. τῆς φύσεως the prodigal variety of Nature, Plot. 6.2.3; ποικίλον καὶ π. χρῆμα ἡ ψυχή Them. Or. 2.35a; π. καὶ πολύτροπος Iamb. Protr. 21. λή· π. ἐν πᾶσιν ἰητρός IG 14.1813.
frequent, π. κακία, σπάνιον δ’ ἡ ἀρετή Ph. 2.4, cf. Iamb. in Nic. p. 33 P.

zsgzn πολύχους, viel gießend, schüttend ; von Feld- u. Baumfrüchten, viel Ertrag gebend, καρπός, Luc. Abdic. 27 ; σπέρμα πολύχουν, Theophr.; auch von Tieren, Arist. H.A. 9.43. – Uebh. vielfach, mannichfaltig, πολυχουστέραν ἰδέαν Arist. part. an. 2.10.