πολύ·πτυχος, ος, ον [τῠ]
      1 aux nombreux replis, enfoncements ou sinuosités, IL. 8, 411 ; HÉS. Th. 113 ; EUR. I.T. 677 ;
      2 plié un grand nombre de fois, en parl. d’un bandage, HPC. Fract. 751, etc. ; π. δέλτοι, LUC. Am. 44, tablettes formées d’un grand nombre de feuilles.

Étym. π. πτύξ.

ον, (< πτύξ, πτυχή) of or with many folds; esp. of mountains, with many valleys, πολυπτύχου Οὐλύμποιο Il. 8.411, cf. 20.5, Hes. Th. 113; Ἴδης ἐν κνημοῖσι πολυπτύχου Il. 21.449, cf. 22.171, etc. ; χθών, of the mountainous tract of Phocis, E. IT 677; of a compress, many times folded, σπλήν Hp. Fract. 8, etc.
folded many times, with many leaves, δέλτοι Luc. Am. 44; γραμματεῖον Poll. 4.18.

mit vielen Falten, mit vielen Krümmungen, Schluchten, Tälern ; Ὄλυμπος, Il. 8.411, 20.5 ; Hes. Th. 113 ; Ἴδη, Il. 21.449, 22.171 ; Hes. Th. 1010 ; Φωκέων χθών, Eur. I.T. 677 ; – mit vielen Tafeln, Blättern, vielfach zusammengefaltet, γραμματεῖον, Luc. amor. 44.