πολύ·γονος, ος, ον [ῠ]
      1 très fécond, prolifique, en parl. d’animaux, HDT. 3, 108 ; HPC. Aër. 291 ; ESCHL. Suppl. 691 ;
      2 fécondant, en parl. du Nil, TH. (ATH. 41 e) ; DS. 1, 10.

➳ Ion. πουλύγονος, OPP. C. 3, 518.

Étym. π. γίγνομαι.

ον, producing much offspring, prolific, Hdt. 3.108; γένος Hp. Aër. 19, cf. A. Supp. 692 (lyr.); π. διχῶς, οἱ μὲν τῷ πολλάκις, οἱ δὲ τῷ πολλά Arist. HA 558b26; Sup., Ph. 1.519; metaph c. gen., π. ἀρετῆς Id. 2.399; abs., Lysis ap. Iamb. VP 17.77; Comp., Thphr. CP 4.1.5. of the Nile, much-producing, fertilizing, Id. Fr. 159 (Sup.), D.S. 1.10; — Ep. πουλύγονος Opp. C. 3.519.

viel erzeugend ; βοτά, Aesch. Suppl. 673 ; von Tieren, Her. 3.108, wie Arist. H.A. 5.12 ; ζῷα, Pol. 34.8.4 ; φύσις, Dion.Hal. 1.37.