πολύ·ανδρος, ος, ον :
      1 abondant en hommes, populeux, en parl. de villes, de pays, ESCHL. Pers. 73, 899 ; en parl. de pers. nombreux, ESCHL. Pers. 533, etc. ;
      2 qui a eu ou qui a plusieurs époux, NONN. Jo. 4, 16.

Étym. π. ἀνήρ.

ον, of places, full of men, populous, A. Pers. 73 (lyr.), 899 (lyr.); κῶμαι BGU 903.10 (ii AD); Sup., χωρίον Palaeph. 38. of persons, many, numerous, Πέρσαι A. Pers. 533 (anap.), cf. Ag. 693 (lyr.); ἥβα νέων π. Tim. Pers. 194; δύναμις π. Onos. 21.5; π. συμβολή much experience of men, Vett.Val. 172.25. γυνὴ π. wife of many husbands, Ptol. Tetr. 72; πολύανδρον, τό, prostitution, Ph. 1.563; cf. πολυάνδριος 1.

viele Männer habend, menschenreich ; Ἀσία, Aesch. Pers. 73 ; Πέρσαι, 525 ; Ag. 678 ; Sp.