α, ον, de guerre, qui concerne la guerre ou les guerriers, HDT. 1, 192 (var. πολεμιστέων) ; XÉN. Ages. 9, 6 ; AR. Ach. 572, etc. ARSTT. H.A. 9, 1, 30, etc. ; π. ἅρματα, HDT. 5, 113 ; XÉN. Cyr. 6, 1, 29, chars de guerre ; abs. τὰ π. chars de guerre, dans des jeux publics, AR. Nub. 28, ou en gén. appareil de guerre, XÉN. Cyr. 8, 8, 26 ; PLAT. Criti. 119 b.

➳ Fém. -ος, PLUT. Cato ma. 26.

Étym. πολεμίζω.

α, ον, also ος, ον Plu. Cat. Ma. 26 : — of or for a warrior, ἵπποι Hdt. 1.192 (v.l. πολεμιστέων), X. Ages. 9.6, cf. D. 42.24; βοή, θώραξ π., Ar. Ach. 572, 1132; π. ἅρματα war-chariots, Hdt. 5.113, X. Cyr. 6.1.29; ἐλέφαντες Arist. HA 610a19; ὅπλα Schwyzer 633.13 (Eresus, ii/i BC), cf. Supp.Epigr. 4.267 (Panamara); ζεύγη D.S. 1.54; παρασκευή Plu. l.c. ; ἐλᾶν τὰ π. drive the war-chariots (in a race), Ar. Nu. 28, cf. IG2². 2311.58, and πολεμιστής fin. ; ἅρμα π. ib. 2316.56. τὰ π., = τὰ πολεμικά, Pl. Criti. 119b, X. Cyr. 8.8.26. -ήριος, ὁ, = πολεμιστής, Nic.Dam. 4J.

auch 2 Endgn, dem Krieger eigen, gehörig ; ἵπποι, ἅρματα, Her. 1.192, 5.113 ; auch τὰ πολεμιστήρια, Zurüstungen zum Kriege, Plat. Critia. 119b ; Xen. Cyr. 8.8.26 ; bes. sc. ἅρματα, Kampf-, Streitwagen, 6.1.29, 7.1.47 ; ἐλέφαντες, Arist. H.A. 9.1 ; Plut. Cleom.35 ; so hieß auch ein Kampfspiel, Ar. Nub. 28.