πολέω-ῶ :
      1 tr. tourner, retourner (la terre avec la charrue), acc. HÉS. O. 460 ; NIC. Al. 245 ;
      2 intr. tourner autour de, rôder, EUR. Alc. 29 ; avec ἀμφί et l’acc. EUR. Or. 1269 ; avec un acc. : νῆσον, ESCHL. Pers. 307, se mouvoir à travers une île, y résider ;

Moy. se mouvoir dans, avec ἐς et l’acc. ESCHL. Pr. 645 ; abs. SOL. (LYS. 117, 41).

Étym. πόλος.

(< πέλω) mostly Poet., intr., go about, range ouer, haunt, νῆσον Αἴαντος πολεῖ A. Pers. 307; τί σὺ τῇδε πολεῖς; E. Alc. 29 (anap.); τίς ὅδ’ ἄρ’ ἀμφὶ μέλαθρον πολεῖ; Id. Or. 1270 (lyr.); — Med., ὄψεις ἔννυχοι πολούμεναι ἐς παρθενῶνας A. Pr. 645 (dub., leg. πωλεύμεναι), cf. Ar. Av. 181; abs., πεφασμένως πολοῦνται Lex Sol. ap. Lys. 10.19.
revolve, Pl. Cra. 405d. trans., turn up the earth with the plough, plough, ἔαρι πολεῖν Hes. Op. 462; π. ἀρούρας Nic. Al. 245.

(πόλος, πέλομαι),
1) umdrehen, umwenden, bes. γῆν, auch ohne diesen Zusatz, die Erde mit dem Pfluge umwenden, umpflügen, Hes. O. 464 ; ἀρούρας, Nic. Al. 245.
2) wie πολεύω, sich wo herumdrehen, aufhalten ; νῆσον, bewohnen, Aesch. Pers. 299. – Auch med., ὄψεις ἔννυχοι πολεύμεναι ἐς παρθενῶνας τοὺς ἐμούς, Aesch. Prom. 648 ; in Solons Gesetzen bei Lys. 10.19 durch βαδίζω erklärt, s. πωλέομαι.