ά, όν, de telle ou telle qualité, de telle ou telle sorte, tel ou tel, d’ord. suivi de τις, PLAT. Soph. 262 e, Rsp. 438 e, etc. ; ARSTT. Categ. 4, 1, etc.

Étym. cf. ποῖος.

ά, όν, indef. Adj. of a certain nature, kind, or quality, Pl. Lg. 770d, Arist. Cat. 10a27, etc. ; esp. joined with τις, Pl. Sph. 262e, al., Arist. Cat. 8b25; ποιὰ ἄττα Pl. R. 438b, al. ; τὸ ποιόν, = ποιότης, Arist. Metaph. 1083a11, al. ; μοναχῶς μὲν ἡ ποιότης λέγεται κατ’ αὐτοὺς τοὺς Στωϊκούς, τριχῶς δὲ ὁποιός Stoic. 2.129, cf. 131, 168, al. ; pl., τὰ τοιαῦτα π. Iamb. Comm. Math. 14; τὸ π. μέλος such-and-such, PMagPar. 1.327.

Indefinitum zu ποῖος, von einer gewissen Beschaffenheit, Eigenschaft, so u. so beschaffen ; οὐκοῦν καὶ ποιόν τινα αὐτὸν τὸν λόγον εἶναι δεῖ, Plat. Soph. 262e ; τῶν δὲ ποιῶν τινῶν ποιὰ ἄττα, Rep. IV.438e ; Arist. eth. 1.9 u. sonst, u. Folgde.