ποθέν < GRC < Lemma

GRC

Bailly

adv. ou particule enclit. de quelque part, IL. 9, 380 ; OD. 7, 52 ; ESCHL. Pers. 354, etc. ; PLAT. Rsp. 544 d ; joint à un autre adv. ἐντεῦθέν ποθεν (v. ἐντεῦθεν) de quelque endroit là.

Étym. *πός, -θεν.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

Bailly

neutre de ποθείς.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

enclit. Adv. from some place or other, εἴ π. Il. 9.380; εἰ καί π. ἄλλοθεν ἔλθοι Od. 7.52, cf. 5.490; φανεὶς… π. A. Pers. 354; ἦλθέ π. σωτήρ Id. Ch. 1073 (anap.); ἐκ δρυός π. ἢ ἐκ πέτρας Pl. R. 544d; ἐκ βιβλίου π. ἀκούσας from some book or other, Id. Phdr. 268c, cf. 244d; after ἐνθένδε, ἐντεῦθεν, ib. 229b, 270a, etc.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

enklitisch, irgendwoher ; Hom. gew. εἴ ποθεν ἔλθοι u. ä.; νῦν δ' αὖ τρίτος ἦλθέν ποθεν σωτήρ, Aesch. Ch. 1069 ; μή με λάθῃ προσπεσών ποθεν, Soph. Phil. 156 ; Tr. 734 ; in Prosa überall ; σὺ δ' ἄν τι ἔχῃς βέλτιόν ποθεν λαβεῖν, Plat. Crat. 246b ; ἐντεῦθέν ποθεν, Phaedr. 270c ; ἐκ βιβλίου ποθὲν ἀκούσας, 268c ; ἀρχόμενοί ποθεν ἄνωθεν, Phil. 44d ; Sp. überall. – Mit πόθεν auf ΠΟΣ zurückzuführen.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)