α, ον :
      1 long, large, etc. d’un pied, HPC. Art. 834 ; XÉN. Œc. 19, 4 ; ARSTT. An. 3, 3, 15 ; ἡ ποδιαῖα (s.-e. δύναμις) côté d’un pied de long, pris comme unité de longueur, PLAT. Theæt. 147 d ;
      2 qui concerne les boulines : ποδιαῖον ποιεῖσθαι, ARSTT. Mech. 7, 1, manœuvrer la voile à l’aide des boulines.

Étym. πούς.

(spelt ποδιεῖος Anon. in Tht. 27.6), α, ον, (< πούς) a foot long, broad, or high, Hp. Art. 73, IG1². 372.119, X. Oec. 19.4, etc. ; φαίνεται μὲν ὁ ἥλιος π. Arist. de An. 428b3.
Math., ἡ π. [γραμμή] side of one foot long, taken as the unit of length, Pl. Tht. 147d, cf. Arist. Sens. 446a6, Metaph. 1052b33. ποδιαῖον ποιησάμενοι ἐφιᾶσι loosen the sail by the πούς, Id. Mech. 851b8.

füßig, d.i. einen Fuß groß, lang, breit, hoch, Plat. Theaet. 147d u. Sp., wie Luc. Cont. 24. – Aber ἱστίον ποδιαῖον ποιεῖσθαι ist = ποδόω, Arist. mechan. probl. 7.