ης (ἡ) :
      1 troupeau paissant, OD. 9, 122 ; particul. troupeau de moutons, HÉS. Th. 446 ; HDT. 1, 126 ; ESCHL. Pr. 653, etc. ; fig. p. ext. troupeau d’hommes, ESCHL. Suppl. 642, Eum. 197 ; postér. troupeau des fidèles, ECCL. ;
      2 tête de bétail, EUR. El. 726 ; ANTIPH. (ATH. 449 d).

Étym. ποιμήν, avec degré zéro du suffixe -μην, cf. λίμνη et λιμήν.

ἡ, flock, Od. 9.122; prop.
of sheep, βουκολίας ἀγέλας τε καὶ αἰπόλια πλατἔ αἰγῶν ποίμνας τ’ εἰροπόκων ὀΐων Hes. Th. 446; τά τε αἰπόλια καὶ τὰς π. καὶ τὰ βουκόλια Hdt. 1.126, cf. A. Pr. 653, Pl. R. 415e, etc. ; generally, ποῖμναι κάπρων λεόντων τε Pi. Fr. 238; of a single animal, χρυσεόμαλλος π., of the ram with golden fleece, E. El. 725 (lyr.), cf. Antiph. 52.4. metaph of persons, A. Supp. 642 (lyr., of the Furies), Eu. 197; ποίμνη δίπους, of mankind, Pl. Plt. 267c.

ἡ, Herde von weidendem Vieh, bes. Schafherde ; Od. 9.122 ; Hes. Th. 466 ; Tragg., wie Aesch. Prom. 656 ; Soph. Aj. 230 u. öfter, wie Eur.; Her. 1.126 u. sonst ; ὥσπερ λύκος ἐπὶ ποίμνην τις ἴοι, Plat. Rep. III.415e ; Dem. 47.52 u. Folgde ; von einem einzelnen Stücke Vieh Eur. El. 627. – Uebh. Menge, von den Erinnyen Aesch. Eum. 188. ποίμνηθεν, adv., von der Herde, aus der Herde, Ap.Rh. 2.492.

ποίμνη, -ης, ἡ
[in LXX: Gen.32:16 (17) (עֵדֶר), Zec.13:7 A * ;]
a flock, prop., of sheep: Mat.26:31, Luk.2:8, 1Co.9:7. Metaph., of Christ's followers, Jhn.10:16.†
(AS)