εος-ους (τὸ) :
      1 chaleur étouffante, HPC. Aër. 287 ; THC. 7, 87 ; AR. Av. 726, etc. ; PLAT. Rsp. 722 c, etc. ; au pl. HPC. 1161 g ; XÉN. Cyn. 10, 20 ; PLAT. Phil. 26 a ; TH. H.P. 9, 6, 2 ;
      2 propr. « la suffocation » : partie de la parabase qu’on prononçait tout d’une haleine dans la comédie attique, SCH.-AR. Ach. 666.

Étym. πνίγω.

εος, τό, choking, stifling, of the effects of heat, and so stifling heat, Hp. VM 16, Aër. 10, Ar. Av. 726, 1091, Th. 7.87, etc. ; ἐν ἡλίῳ τε καὶ πνίγει, διὰ καύματός τε καὶ πνίγους, Pl. R. 422c, 621a; πνίγους ὄντος τὰ νῦν Id. Lg. 625b; in pl., Hp. Epid. 3.2; ἔν γε χειμῶσιν καὶ πνίγεσιν Pl. Phlb. 26a. in the Parabasis of the Att. Comedy, = μακρόν, because spoken at one breath, Sch. Ar. Ach. 659.

τό, Erstickung, Erwürgung, bes. erstickende Hitze, Ar. Av. 726, 1091 ; ἐν κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ τὸ ἀστέγαστον, Thuc. 7.87 ; Xen. Cyn. 4.6 ; διὰ καύματος καὶ πνίγους δεινοῦ, Plat. Rep. X.621a ; ἐν ἡλίῳ τε καὶ πνίγει, ib. IV.422c ; u. Ggstz von χειμών, Phil. 26a ; Arist. u. Folgde auch oft im plur. – In der Parabase der att. Komödie = μακρόν, weil dieser Abschnitt herkömmlicher Weise in einem Atem vorgetragen werden mußte, Schol. Ar. Ach. 666.
Bei Arist. senect. 5 = πνιγεύς, doch ist richtiger πνιγεῖ zu akzentuieren.
[Πνίγος scheint unrichtige Akzentuation.]