ή, όν :
   I tressé, entrelacé :
      1 au propre, en parl. d’ouvrages de vannerie, en parl. de corbeilles, OD. 9, 247 ; AR. fr. 208, etc. ; de cordes, de cordages, IL. 22, 469 ; OD. 22, 175 ; SOPH. Ant. 54, etc. ; EUR. I.T. 1408, etc. ; XÉN. Œc. 8, 12, etc. ; de couronnes, EUR. Hipp. 73 ; PLUT. M. 723 b, etc. ; de fleurs, ESCHL. Pers. 618, etc. ;
      2 p. anal. ajusté, assemblé, en parl. de chars, HÉS. Sc. 63 ; de maisons, ESCHL. Pr. 709, etc. ;
   II subst. ἡ πλεκτή : objet tressé, d’où :
      1 corde, câble, EUR. Tr. 958, etc. ;
      2 filet de chasse, PLAT. Leg. 824 b ;
      3 enroulement ou replis d’un serpent, ESCHL. Ch. 248 ;
   III ce qui sert à enlacer, tentacules de certains poissons, PHILOX. (ATH.).

Étym. vb. de πλέκω.

ή, όν, plaited, twisted, τάλαροι Od. 9.247; σειρή 22.175; ἀναδέσμη Il. 22.469; ἅρματα Hes. Sc. 63; ὐποθύμιδες Sappho Supp. 23.16; στέφανοι Xenoph. 1.2, cf. E. Hipp. 73; π. στέγαι wicker mansions, of the Scythian vans, A. Pr. 709; ἀρτάναι, αἰῶραι, S. Ant. 54, OT 1264; κύτος E. Ion 37; κανίσκιον Ar. Fr. 160; βρόχων πλεκταὶ ἀνάγκαι Xenarch. 1.9 (paratrag.); σκεύη π.
any plaited or twisted instruments, cordage, X. Oec. 8.12.
wreathed, ἄνθη A. Pers. 618. as Subst. πλεκτή, ἡ, v. sub voce. πλεκτόν, τό, basket, SIG 1016.4 (Iasos, iv BC).

geflochten, gedreht, bes. von Korbgeflechten u. Seilen ; πλεκτὴν ἀναδέσμην, Il. 22.469 ; σειρή, Od. 22.175 ; τάλαροι, 9.247 ; ἅρματα, Hes. Sc. 63 ; ἄνθη τε πλεκτά, Aesch. Pers. 610 ; στέγαι, Prom. 711 ; πλεκταῖς ἐώραις, ἀρτάναις, Soph. O.R. 1264, Ant. 54 ; στέφανος, Eur. Hipp. 73 ; ἀγκύλας, I.T. 1408, u. öfter, u. Sp. oft, s. πλεκτή.