ή, όν :
      1 façonné, modelé (en argile, en cire, etc.) HÉS. Th. 513 ; PLAT. Soph. 219 a, etc. ; πλ. εἰκών, PLUT. Ages. 2, M. 215 a, image modelée en pierre, p. opp. à une peinture ;
      2 fig. feint, imaginé, controuvé (langage, HDT. 1, 68 ; amour, ANTH. 5, 187, amitié, XÉN. Ages. 1, 38, etc.) ; en parl. d’un enfant substitué, SOPH. O.R. 780, etc. ; πλαστὸν ἐπιχείρημα, HERMOG. 3, 132 Walz etc., essai sur un sujet d’imagination.

Étym. vb. de πλάσσω.

ή, όν, formed, moulded, esp. in clay or wax, γυνή Hes. Th. 513; τὸ π. ὃ δὴ σκεῦος ὠνομάκαμεν Pl. Sph. 219a ; π. ἐκ γαίης Antiph. 52.3; π. εἰκών statue, opp. painting, Plu. Ages. 2.
that can easily be moulded, plastic, Arist. Mete. 386a27 ; in a thick paste, Thphr. HP 9.4.10. metaph, fabricated, forged, counterfeit, ἐκ λόγου πλαστοῦ Hdt. 1.68; π. βακχεῖαι sham inspirations, E. Ba. 218 ; π. τὴν φιλίαν παρέχεσθαι X. Ages. 1.38 ; πλαστὸς πατρί a supposititious son, S. OT 780, cf. Sosith. 2.4; π. ἐπιχείρημα hypothetical case, Hermog. Inv. 3.11, cf. 15. Adv. -τῶς, opp. ὄντως, Pl. Sph. 216c ; opp. ἀληθῶς, Id. Lg. 642d ; opp. φύσει, ib. 777d ; π. ὀδυρόμενοι feignedly, Phld. Rh. 1.381 S.v. πλατός.

gebildet, geformt, bes. aus Ton, Wachs, Hes. Th. 513 ; übertr., erdichtet, ersonnen, dah. falsch, unecht, πλαστὸς ὡς εἴην πατρί, Soph. O.R. 780 ; bei Aesch. Eum. 53, ῥέγκουσι δ' οὐ πλαστοῖσι φυσιάμασιν, erkl. man gew. »dem man nicht nahen darf, unnahbar (πελαστοῖς, Elmsl. vermutet πλατοὶς)«, Einige, »nicht künstlich Gemachtes. d.i. Natürliches, Wirkliches« ; πλασταῖσι βακχείαισιν, Eur. Bacch. 218 ; u. in Prosa : μὴ πλαστῶς, ἀλλ' ὄντως φιλόσοφος, Plat. Soph. 216c ; Ggstz von ἀληθῶς, Legg. I.642 ; Sp., wie Plut. u. Luc. öfter.

πλαστός, -ή, -όν
(< πλάσσω),
__1. formed, moulded (Hes., Plat., al.).
__2. Metaph., made up, fabricated, feigned (Hdt., Xen., al.): 2Pe.2:3.†
(AS)