ά, όν [ᾰᾰ]
      1 humide, aqueux, HPC. 392, 45 ; ANTH. 9, 653 ; A.RH. 3, 1398 ;
      2 p. suite, mou, flasque, HPC. 553, 42 ; DIOSC. 5, 7, etc. ;
      3 p. suite, fade, HPC. V. med. 13, etc.

• Cp. -ώτερος, HPC. 392, 45, etc.

Étym. πλάδος.

ά, όν, moist, damp, ἱδρῶτι πλαδαρὴ κόμη AP 9.653 (Agath.); καρήατα A.R. 3.1398 ; πλαδαραὶ σάρκες flabby, flaccid, Hp. Int. 40, etc. ; οὖλα Dsc. 5.5 ; διαχωρήματα πλαδαρώτερα loose, watery, Hp. Acut. 52; ὕλη Sch. Iamb. Comm. Math. 4; weak, δόρυ Plb. Fr. 69 (nisi leg. κλαδ-); of taste, insipid, opp. στρυφνός, Hp. VM 14, 15, cf. Aristid.Quint. 2.15 (Comp.).

naß, feucht, bes. zu naß ; πλαδαρὴ ἱδρῶτι κόμο, Agath. 50 (IX.163); durch Nässe verdorben, matschig, schwammig, z.B. σάρξ, faul, Hippocr. u. a. Medic.; καρήατα, junge, weiche, noch nicht fest gewordene, Ap.Rh. 3.1398.