α, ων, v. πλέος.

πλέα, πλέων, pl. πλέῳ, πλέᾳ, πλέα· Ion. πλέος, -έη, -έον· Ep. πλεῖος, η, ον (Hom. uses πλέον only in Od. 20.355); contr. fem. πλῆ Hdn. Gr. 2.912; (πίμπλημι) : — full, filled, c. gen., πλεῖαί τοι οἴνου κλισίαι Il. 9.71; νηῦς πλείη βιότοιο Od. 15.446; εἰδώλων δὲ πλέον πρόθυρον, πλείη δὲ καὶ αὐλή 20.355, cf. 4.319, 17.605; πλείη γαῖα κακῶν Hes. Op. 101; τάφρος πλέη ὕδατος Hdt. 1.178; στρατιῆς ἅπαντα πλέα Id. 8.4; λήματος πλέος Id. 5.111; θράσους πλέως, φόβου πλέα, etc., A. Pr. 42, E. Med. 263, etc. ; ἀναιδείας πλέαν S. El. 607; ἔπη μωρίας πολλῆς πλέα Id. Aj. 745; λήθης, ταραχῆς π., Pl. R. 486c, 391c; φροντίδων πάντα π. Antipho Soph. 49. ῥάκη νοσηλείας πλέα infected with…, S. Ph. 39; ἀτιμίας πλέως Cratin. 9; ἀχθόμενος ὅτι πλέα σοι ἀπ’ αὐτῶν [τῶν βρωμάτων] ἐγένετο [ἡ χείρ] X. Cyr. 1.3.5. abs., full, πλείοις δεπάεσσι Il. 8.162, etc. ; κνέφαλλον πλέων IG1². 330.22. of Time, full, complete, δέκα πλείους ἐνιαυτούς ten full years, Hes. Th. 636; ἤματος ἐκ πλείου, πλέῳ ἤματι, the longest day, Id. Op. 778, 792; Comp. πλειότερος Od. 11.359, Arat. 1080, Call. Fr. 51 P., Poet. ap. Et. Gen. πλείην· ἔγκυον, Hsch.

πλέα, πλέων, att. = πλέος.