πινυτός < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

πινυτός

Bailly

ή, όν [ῐῠ] inspiré, sage, prudent, OD. 1, 229 ; 4, 211, etc. ; PD. I. 8, 56 ; SOL. 3, 39, etc.

Étym. πινύσσω.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ή, όν, prudent, discreet, Od. 1.229, 4.211, 11.445, etc. ; πινυτὸς θυμόν Pi. I. 8 (7).28; πάντα ἄρτια καὶ π. Sol. 4.40, cf. Luc. Bacch. 8; Comp. -ώτερος Q.S. 5.166. Adv. -τῶς, λέγειν Epicr. 11.6 (anap.). — Poet. word, cf. Plu. 2.797e.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

(für πνυτός von πνέω, s. πέπνυμαι, vgl. πινύσσω), verständig, klug, einsichtsvoll ; Od. 1.229, 4.211, 11.445 ; Pind. I. 7.25 ; πάντα ἄρτια καὶ πινυτά, Sol. el. v. 39 bei Dem. 19.255.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)