ας (ἡ) :
   I amertume, goût amer, ARSTT. Plant. 2, 10, 1 ; TH. H.P. 6, 10, 7 ; PLUT. M. 897 a, etc. ;
   II fig. :
      1 aigreur, colère, POL. 15, 4, 11 ; PLUT. Cor. 15 ;
      2 dureté, DÉM. 580, 1, etc. ; PLUT. Lyc. 19.

Étym. πικρός.

ἡ, bitterness; of taste, Thphr. CP 6.10.7, Od. 32, LXX Je. 15.17, Placit. 3.16.2, Dsc. 1.61, etc. of temper, τὴν ἀπὸ τῆς ψυχῆς π. D. 21.204, cf. 25.84, Ep. 3.33, Arist. VV 1251a4, Phld. Ir. p. 56W. ; ἡ ἐπὶ τοῖς γεγονόσι π. Plb. 15.44.11 ; πρὸς τὸν δῆμον Plu. Cor. 15 ; ἡ ἐν τοῖς λόγοις π. D.S. 16.88 ; λόγος π. ἔχων μεμιγμένην χάριτι Plu. Lyc. 19. of circumstances, ἡ τοῦ καιροῦ π. BGU 417.5 (ii/iii AD).

ἡ, Bitterkeit, LXX ; gew. übertr., Erbitterung, Zorn, auch Strenge, Härte, bei Dem. 25.83 der ὠμότης entsprechend, u. öfter ; ἡ ἐπὶ τοῖς γεγονόσι πικρία, Pol. 15.4.11 ; καὶ ἀθυρογλωσσία τοῦ συγγραφέως, 8.12.1 ; πρὸς τὸν δῆμον, Plut. Coriol. 15.

πικρία, -ας, ἡ
(< πικρός), [in LXX chiefly for מַר and cognate forms ;]
bitterness;
__(a) of taste (Arist., Jer.15:17, al.);
__(b) metaph., of temper, character, etc.: Rom.3:14 (LXX), Eph.4:31; ῥίζα πικρίας, Heb.12:15; χολὴ π., a malignant disposition, Act.8:23.†
(AS)