α, ον :
   I de rocher, càd. :
      1 produit par un rocher (ombre) HÉS. O. 587 ; qui provient d’un rocher, EUR. Cycl. 400, etc. ;
      2 fait d’un rocher (antre, grotte) EUR. I.A. 1082 ;
   II rempli de rochers, rocailleux, EUR. Cycl. 381, etc. ; ARSTT. H.A. 6, 17, 8 ;
   III qui vit au milieu des rochers, en parl. de Scylla, OD. 12, 231 ; de nymphes, EUR. El. 805 ; de poissons, ARSTT. H.A. 1, 1, 31, etc. ; DIPH. et THPP. COM. (ATH. 355 b, 649 b) etc.

Étym. πέτρα.

α, ον, of a rock, σκιή Hes. Op. 589 ; living on or among the rocks, Σκύλλη Od. 12.231 ; ὄρνις A. Fr. 304.3 ; Νύμφαι π.
rock-Nymphs, E. El. 805 ; ἠχώ Com.Adesp. 669 ; τὰ π. τῶν ἰχθυδίων rock-fish, Theopomp.Com. 62.3, cf. Sotad.Com. 1.22 ; πετραῖα, as a class of marine animals, opp. πελάγια, αἰγιαλώδη, Arist. HA 488b7, cf. 598a11 ; growing on or among rocks, συκῆ Archil. 19.
rocky, ἀγκάλη A. Pr. 1019; τάφος π. S. El. 151 (lyr.); π. δειράς, λέπας, χθών, ἄντρα, etc., Id. Aj. 697 (lyr.), E. HF 120 (lyr.), Cyc. 382 (s.v.l.), IA 1082 (lyr.), etc. ; χωρία Arist. HA 570b26. Πετραῖος, epith. of Poseidon in Thessaly, as he who clave the rocks of Tempe, and drained Thessaly, Pi. P. 4.138.

felsig, steinig, vom Felsen, an den Felsen wachsend, lebend ; Σκύλλη, Od. 12.231 ; σκιή, Schatten, den Felsen geben, Hes. O. 591 ; bei Pind. P. 4.138 Beiname des Poseidon ; χιών, Aesch. frg. 299 ; πετραία δ' ἀγκάλη σε βαστάσει, Prom. 1021 ; Σκῦρος, Soph. Phil. 457 ; τάφος, das Felsengrab, von der in Fels verwandelten Niobe, El. 148 ; λίθος, Eur. Cycl. 400 ; χθών, 381 ; Νύμφαι, El. 805 ; ἄντρα, I.A. 1082 ; συκῆ, Archil. 575 ; τὰ πετραῖα τῶν ἰχθυδίων, Theop. Com. bei Ath. XIV.649, in der Nähe der Felsen lebende Fische.