περι·φεύγω, parvenir à fuir, à échapper à, acc. PD. O. 2, 78 ; PLAT. Leg. 677 b ; PLUT. M. 171 f, etc. ; ἐκ νόσου, HPC. 45, 14 ; ARSTT. H.A. 8, 22, 2, se tirer d’une maladie, abs. DÉM. 1256, 4 ; 1265, 24.

flee from, escape, πόλεμον περὶ τόνδε φυγόντε Il. 12.322; ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν the sand escapes thy numbering, Pi. O. 2.98; π. τὴν φθοράν Pl. Lg. 677b; ῥαθυμίας Men. Mon. 467; ἔφοδον, πῦρ π., Plu. 2.171e. abs., escape from illness, come out of it alive, D. 54.1, 28; π. ἐκ [κυναγχέων] v.l. in Hp. Prog. 23, cf. Arist. HA 604a10.
avoid especially, ὅπως μὴ… ἔσται Hp. Fract. 48.

(φεύγω), entfliehen, entkommen, vermeiden ; in tmesi, πόλεμον περὶ τόνδε φυγόντε, Il. 12.322 ; c. accus., ψάμμος ἀριθμὸν περιφεύγει, der Sand flieht die Zahl, läßt sich nicht zählen, Pind. Ol. 2.108, περιφυγόντες τὴν φθοράν, Plat. Legg. III.677b, Dem. 54.1 u. öfter, u. Sp.