περι·υϐρίζω, traiter indignement, outrager grossièrement, HDT. 5, 91 ; AR. Vesp. 1319 ; au pass. être traité indignement, HDT. 1, 114, etc. ; AR. Eq. 727 ; πρός τινος, HDT. 2, 152 ; ὑπό τινος, HDT. 4, 159, par qqn.

insult wantonly, τινα Hdt. 5.91, J. AJ 7.6.1, Jul. Or. 5.159a, etc. ; τοιαῦτα π. αὐτοὺς ἐν μέρει Ar. V. 1319, cf. Th. 535 ; τὰ θεῖα π. Plu. Cam. 18 ; — Pass., to be so treated, πρός or ὑπό τινος, Hdt. 2.152, 4.159 ; ὧδε or ταῦτα π., Id. 1.114, 3.137 ; οἷα π. Ar. Eq. 727; ψυχὴ ὑπὸ λαιμαργίας π. Ph. 1.488.

das verstärkte ὑβρίζω, sehr mißhandeln, sehr verhöhnen ; τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρει, Ar. Vesp. 1319, wo die Erkl. σκώπτων ἀγροίκως folgt ; vgl. Thesm. 535 ; oft Her. im pass., 1.114, 2.152 u. sonst, ταῦτα περιυβρίσθαι 3.137 ; ἃ περιύβρισμαι πρὸς τούτου, Luc. bis accus. 33 ; δούλους, Plut. educ.lib. 10.