ος, ον, tendu tout autour ; subst. ὁ περιτόναιος, CELS. 4, 1 ; τὸ περιτόναιον, HPC. 1215 g, etc. le péritoine, membrane qui recouvre intérieurement tout le bas-ventre.

Étym. περίτονος.

ον, stretched or strained over, esp. of the membrane which contains the lower viscera, τοῦ π. χιτῶνος ἢ ὑμένος ἢ σκεπάσματος Gal. UP 4.9 ; — freq. as Subst. περιτόναιον, τό, Hp. Epid. 7.20, Gal. l.c., 18(1).164, etc. ; περιτόναιος, ὁ, Cels. 4.1.13.
περιτόναιον, τό, = ἐντερονεία, Poll. 1.92, cf. περίτονος II ; but περιτόναια, τά, projecting beams at the stern of a ship, ib. 89.

= περιτόνιος, Sp. Nach Poll. 1.89 sind περιτόναια τὰ περὶ τὴν πρύμναν προύχοντα ξύλα, vgl. 92.