ας (ἡ) :
   I passage subit d’un état à un état contraire, d’où événement imprévu ou extraordinaire, POL. 9, 12, 6, etc. ;
   II particul. :
      1 bonheur soudain, ARSTT. Rhet. 1, 11 ; POL. 22, 9, 1, etc. ;
      2 plus souv. malheur imprévu, ARSTT. H.A. 8, 2, 19 ; POL. 1, 13, 11, etc. particul. dans les œuvres de théâtre, phase du drame imprévue, péripétie, ARSTT. Poet. 6, 18, 11, 1.

Étym. περιπετής.

ἡ, (< περιπετής) turning right about, reversal of the normal order, Arist. HA 590b13 ; esp.
sudden change of condition or fortune, Id. Rh. 1371b10 ; π. τύχης D.S. 8.10 ; mostly from good to bad, Plb. 1.13.11, etc. ; less freq. from bad to good, Id. 21.26.16, D.S. 4.43 ; generally, any strange occurrence, unexpected event, Plb. 9.12.6, 38.9.2, D.S. 3.57, etc. ; ἐκ π. Arist. Po. 1454b29, cf. Plb. 32.8.4, Sch. BT Il. 2.156. esp.
sudden reversal of circumstances on which the plot in a Tragedy hinges, such as Oedipus’ discovery of his parentage, ἔστι δὲ π. ἡ εἰς τὸ ἐναντίον τῶν πραττομένων μεταβολή Arist. Po. 1452a22, cf. 1450a34 (pl.). the plot itself, = ὑπόθεσις, S.E. M. 3.3. ἡ π. τοῦ λόγου the varied course of the argument, Olymp. in Mete. 98.12, 274.28 ; but in pl., of cheap sensational effects, Phld. Po. 5.33.

ἡ, plötzliches Umschlagen, Aenderung der Glücksumstände zum Guten oder Bösen ; Arist. rhet. 1.11 ; καὶ συγκύρησις, Pol. 9.12.6 ; αἱ ἐκ ταὐτομάτου περιπέτειαι, 9.9.3 ; zum Guten, 22.9.16 ; bes. Unglück, 1.13.11 u. öfter ; vgl. noch οὐκ ὀλίγοις τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας εἰς τὴν τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι μερίδα, 3.4.5 ; Plut. δεινὸν ἀνελπίστου περιπετείας ἀγῶνα, gen. Socr. 29, u. öfter. – In der Tragödie u. Komödie, wo der Knoten, die dramatische Verwickelung sich durch plötzliche Umänderung des Glückes löst, Arist. poet. 11.1 u. A.