ή, όν :
   I qui concerne les voyages, PTOL. 1, 2, 2 ;
   II périodique, càd. :
      1 qui revient à époques fixes ou avec des alternances régulières, PLUT. M. 1018 d ; π. μέτρον, DRAC. p. 139, hexamètre où alternent les dactyles et les spondées ;
      2 t. de rhét. arrondi en périodes, périodique, RHÉT. 8, 620 W.

Étym. περίοδος.

ή, όν, acquired in one΄s travels, ἱστορία Ptol. Geog. 1.2.2.
periodical, ἀριθμὸς π. σελήνης Plu. 2.1018d; ὧραι Vett.Val. 243.13; recurrent, intermittent, νόσοι Chrysipp. Stoic. 3.116 ; ῥίγη, πυρετοί, Dsc. 1.51, 3.81 ; περιστάσεις Ptol. Tetr. 54 (Comp.); πυρετοῦ λῆψις Tim. Lex. s.v. καταβολή, cf. Harp., Suid., etc. Adv. -κῶς Chrysipp. Stoic. 3.117, Herod.Med. ap. Orib. 10.37.18, Procl. Inst. 199, Aët. 12.21.
Rhet., periodic, κῶλα, συμμετρία, Demetr. Eloc. 13, 16 ; σχῆμα Anon. Fig. p. 112S. Adv. -κῶς, συγκεῖσθαι Demetr. Eloc. 33; λέγειν, ἑρμηνεύειν, Hermog. Inv. 4.3, 8. π. μέτρον, i.e. a hexameter in which dactyls and spondees alternate, Ps.-Plu. Metr. 2.

ή, όν, zu bestimmter Zeit oder an bestimmten Stellen wiederkehrend, periodisch, Plut. de an. procr.e Tim. 14 u. a.Sp.
Bei den Rhett. = in Perioden gesprochen, geschrieben.