περι·καλλής, ής, ές, très beau, de toute beauté, en parl. de pers. (divinités, HH. 12, 2 ; Merc. 323, 397, 504 ; femmes, IL. 5, 389 ; OD. 11, 281, etc. ; hommes, EPIC. dans DL. 10, 84, etc. ; en parl. de choses (cou d’une déesse, IL. 3, 396 ; voix des Muses, HÉS. Th. 10, etc. ; cithare, IL. 1, 603 ; OD. 1, 153 ; pays, HDT. 7, 5, etc.) ; rar. att. AR. Th. 282.

• Cp. -έστερος, ATH. 555 c ; sup. -έστατος, CALLIX. (ATH. 198 a), etc.

Étym. π. κάλλος.

ές, (κάλλος) very beautiful, in Hom. mostly of things, φόρμιγξ, κίθαρις, Il. 1.603, Od. 1.153; ἀγροί, αὐλή, βωμός, δίφρος, δόμος, δῶρα, ἔργα, εὐνή, θρόνος, etc., 14.263, 1.425, Il. 8.249, 4.486, 3.421, Od. 8.420, 2.117, 10.347, 22.438, al. ; of women only Il. 5.389, 16.85, Od. 11.281 ; of men first in h.Merc. 323, 397, 504 ; of a man΄s eyes, Od. 13.401, 433 ; of a statue, Orac. ap. Hdt. 5.60 ; Κύπρον, περικαλλέα νῆσον Thgn. 1277, cf. Hdt. 7.5 ; ἄνθη περικαλλέστατα Hellanic. 55 J. ; also in later Prose, Arist. Fr. 11, Mu. 397a4 (Sup.), Ph. 2.269, J. BJ 6.1.1, D.C. 37.17 (Sup.), etc. ; but rare in Att., Hermipp. Hist. 6 (Comp.) ; π. Θεσμοφόρω Ar. Th. 282 ; irreg. Sup. περικάλλιστος v.l. in Alciphr. 3.59. Adv. -καλλῶς Cat.Cod.Astr. 2.171, Longin. Rh. p. 186 H., Eust. 836.41.

ές, um und um schön, sehr schön ; Hom. von Menschen, wie Ἠερίβοια, Il. 5.389, κούρη, 16.85, Od. 11.281 ; von Gliedern des Menschen, θεᾶς περικαλλέα δειρήν, Il. 3.396, ὄσσε, Od. 13.401, 433 ; von Sachen, φόρμιγξ, Il. 1.603, κίθαρις, Od. 1.153, αὐλή, εὐνή, 425, 10.147, u. oft bei δίφρος, βωμός, δῶμα, τεύχεα, δῶρα, νῆες u. ä.; von Männern zuerst H.h. Merc. 323, 397, 504 ; ὄσσα, Hes. Th. 10 ; περικαλλῆ Θεσμοφόρω, Ar. Thesm. 282 ; einzeln auch in Prosa, χώρη, Her. 7.5, oft ; u. bes. Sp., wie Plut., Luc. Nigr. 23. – Kompar. περικαλλεστέρα Ath. XIII.555c, superl. περικαλλέστατος XV.680c.