περι·ήκω :
   I échoir, arriver, d’où :
      1 regarder, concerner, appartenir à (qqn) acc. HDT. 7, 16 ;
      2 particul. échoir par un tour de succession : περιῆκεν εἰς Ἀντίπατρον ἡ φυλακή, ARR. An. 4, 13, le tour était arrivé pour Antipatros de prendre la garde ; περιήκει ἡ ἀρχὴ εἰς αὐτόν, XÉN. Cyr. 4, 6, 6, le pouvoir lui est échu ;
   II aboutir à : εἰς τοῦτο περιήκων τῶν καιρῶν, PLUT. Ages. 35, arrivant à ce concours de circonstances.

to have come round to one, εἰς τὸν φονέα ἡ ἀρχὴ π. X. Cyr. 4.6.6, cf. Arr. An. 4.13.4; metaph, [κεφαλαὶ] εἰς κρανία π.
are turned into…, Philostr. Im. 2.19 ; c. acc., τὰ σὲ περιήκοντα that which has fallen to thy lot, Hdt. 7.16. αʹ; τοῦτον τὸν ἄνδρα φαμὲν περιήκειν τὰ πρῶτα we say that the greatest luck came round to, befel, this man, Id. 6.86. αʹ; ἔμελλε… δίκη περιήξειν καὶ Φιλοποίμενα Paus. 8.51.5. of Time, to have come round, καιρῷ περιήκοντι Plu. Ages. 35; ἔτει δεκάτῳ περιήκοντι Aristid. Or. 50 (26).1, cf. Parth. 30.2.
surround, πέτραν [τὸν ὄχθον] περιήκουσαν Philostr. VA 3.13; κύκλῳ περὶ τὸ σπήλαιον π. ἄμπελος D.Chr. 2.41.

herumkommen, in der Reihe, im Kreislauf an Einen kommen (vgl. περιέρχομαι), endlich an Einen kommen, ihn treffen ; τὰ σὲ περιήκοντα, was dich getroffen hat, was dir zu Teil geworden ist, Her. 7.16.1, wie 6.86.1, τοῦτον τὸν ἄνδρα φαμὲν τά τε ἄλλα πάντα περιήκειν τὰ πρῶτα καὶ δὴ καὶ ἀκούειν ἄριστα, wo es wenigstens einfacher ist, ἄνδρα auch in dem ersten Satzgliede als Subjekt zu betrachten : dieser Mann soll sowohl im Uebrigen das höchste Glück erlangt haben, als auch in dem besten Rufe stehen ; περιήκει ἡ ἀρχὴ εἰς αὐτόν, die Herrschaft, Regierung gelangt an ihn, Xen. Cyr. 4.6.6 ; Folgde : auch περιήκει ὁ καιρὸς εἴς τι, Plut. Agesil. 35.