α, ον, qui va au delà de, gén. PD. O. 9, 159 ; adv. περαίτερον, plus au delà de, plus que, PD. O. 8, 82.

α, ον, Comp. of πέρα¹, beyond, ὁδοὶ περαίτεραι roads leading farther, Pi. O. 9.105. Adv. περαιτέρω, further, μανθάνειν π. E. Ph. 1681; ἓν οἷδα κοὐ π. Id. IT 247; δεινὰ καὶ π. Ar. Th. 705; βουλυτὸς ἢ π. Id. Av. 1500; οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνέβη καὶ ἔτι π. Th. 3.81; π. τι λέγειν Antipho 5.65; φιλοσοφεῖν Thphr. Char. 23.4. c. gen., τῶνδε καὶ π. A. Pr. 249; π. τοῦ μετρίου X. Mem. 3.13.5; π. τοῦ δέοντος Pl. Grg. 484c; π. τόλμης Plu. Galb. 8; abs., π. (sc. τοῦ δέοντος) πεπραγμένα beyond what is fit, too far, S. Tr. 663; neut. περαίτερον as Adv., π. ἄλλων beyond, better than others, Pi. O. 8.63.

Kompar. von πέρα, darüber hinaus ; ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι, Pind. Ol. 9.113, weiter führende Wege, περαίτερον ἄλλων, 8.63, Aesch. im adv., μή πού τι προὔβης τῶνδε καὶ περαιτέρω ; Prom. 247 ; vgl. Soph. Trach. 944 ; ὡς δέδοικα, μὴ περαιτέρω πεπραγμέν' ᾖ μοι πάνθ' ὅσ' ἀρτίως ἔδρων, ib. 660 ; ὡς μάθῃς περαιτέρω Eur. Phoen. 1681 ; ἓν τοῦτ' οἶδα κοὐ περαιτέρω, I.T. 247 ; βουλυτὸς ἢ περαιτέρω, Ar. Av. 1500 ; u. in Prosa : περαιτέρω προβαίνειν, Plat. Phaedr. 239d ; ἐὰν περαιτέρω τοῦ δέοντος ἐνδιατρίψῃ, länger als nötig, Gorg. 484c ; Folgde : οὐδὲν περαιτέρω, Pol. 2.58.12.