ος, ον [ῠ]
      1 pass. baigné de tous côtés, OD. 19, 173 ; HÉS. Th. 193, 290 ; ALCM. 21 ; HDT. 4, 42, 45 ; ESCHL. Eum. 77 ; SOPH. Ph. 1 ; THC. 4, 64 ;
      2 act. qui coule tout autour, EUR. Ph. 216.

➳ Fém. -η, ALCM. ESCHL. ll. cc.

Étym. περιρρέω.

ον, also α, ον Alcm. 21, A. Eu. 77 : — surrounded with water, π. κρήτη sea-girt Crete, Od. 19.173, cf. Hes. Th. 193, 290 ; Λιβύη, Εὐρώπη, Hdt. 4.42, 45 ; πόλεις A. l.c., cf. S. Ph. 1, Th. 4.64, Plu. 2.941c, Aristid. Or. 44 (17).8 ; Ὠκεανὸς τῷ πᾶσα π. ἐνδεται χθών Neoptol. 2. Act., flowing round, c. gen., περιρρύτων ὑπὲρ ἀκαρπίστων πεδιων Σικελίας over the barren plains that flow round Sicily, i.e. the sea, E. Ph. 209 (lyr., sed leg. -ρρύτῳ).

= περίρροος, ringsumflossen ; Κρήτη, Od. 19.173 ; πόλεις, Aesch. Eum. 77 ; χθών, von Lemnos, Soph. Phil. 1, wie Skyros, 239 (aber πεδία Σικελίας Eur. Phoen. 217 von dem Meere, das Sizilien umfließt); Her. 4.42 Thuc. 4.64 u. Sp.