περί·πολος, ος, ον, qui tourne autour :
      1 ἡ περίπολος (s.-e. γυνή) SOPH. Ant. 1151, compagne ; (s.-e. ναῦς) ARR. An. 2, 20, 2, vaisseau de garde, croiseur chez les Rhodiens ;
      2 οἱ περίπολοι, AR. Av. 1176 ; THC. 4, 67 ; 8, 92, éphèbes athéniens préposés pendant deux ans (de 18 à 20) à la garde des frontières ; au sg. ESCHN. 50, 32.

Étym. περιπέλομαι.

ον, (< περιπέλομαι) going the rounds, patrolling; hence, as Subst., watchman, patrol, Epich. 35.10, Plu. Num. 16, Luc. VH 2.6, etc. ; π. τῶν βασιλείων Lib. Or. 59.144. pl., at Athens, patrol, in which ἔφηβοι (and also non-Athenians, cf. Lys. 13.71 with Th. 8.92) served, Ar. Av. 1177, Th. 4.67, 8.92; τοὺς π. ἀπιέν’ εἰς τὰ φρούρια Eup. 341 ; sg. in Aeschin. 2.167. generally, attendant, follower, as fem., S. Ant. 1150 (lyr.). π. πάσης τῆς ὑφ’ ἥλιον ΄globe-trotter΄, Him. Or. 14.25, cf. Lib. Ep. 168. περίπολος (sc. ναῦς), ἡ, guardship, Arr. An. 2.20.2.

herumgehend, subst. der Gefährte, Soph. Ant. 1136 ; bes. um Runde zu machen, zu rekognoszieren, Wache zu halten ; daher hießen in Athen περίπολοι die jungen Bürger von 18-20 Jahren, welche die Landesgrenzen zu Pferde bewachen mußten, Grenzbereiter, vgl. Ar. Av. 1177 u. Scholl. Thuc. 4.67 ; ἡ περίπολος, sc. ναῦς, Wachtschiff, Sp.