ος, ον et περιθετός, ή, όν, qu’on met autour ; κεφαλή, AR. Th. 258, tête (càd. masque avec cheveux) dont on s’affuble ; περιθεταὶ τρίχες, POL. 3, 78, 2 ; κόμη, EL. V.H. 1, 26 ; ou simpl. ἡ περιθετή, POLYEN 5, 42, etc. ou προκόμια περιθετά, ATH. 523 a m. sign.

Étym. περιτίθημι.

ον, also περιθετός, ή, όν, (< περιτίθημι) put round or to be put round, π. πρόσωπον a mask, Aristomen. 5; κεφαλὴ περίθετος a mask with a wig attached, Ar. Th. 258, cf. Sch. ; περιθεταὶ τρίχες false hair, wig, Plb. 3.78.2; περίθετος κόμη Ael. VH 1.26, EM 790.19; προκόμια π. Ath. 12.523a; περιθέτη alone, Amphis 2, Men. 359.