περί·εργος, ος, ον :
   I act. :
      1 qui prend un soin superflu, minutieux à l’excès, LYS. 123, 24 ; ISOCR. 102 a ; joint à μάταιος, XÉN. Mem. 1, 3, 1 ; περίεργόν ἐστι avec l’inf. ISOCR. 47 b, etc. il est superflu de, etc. ;
      2 qui s’occupe de ce qui ne le regarde pas, indiscret, LUC. D. mar. 3, 2 ; joint à πολυπράγμων, ARR. Epict. 3, 1, 21 ; adv. περίεργα, ANTH. 12, 175, etc. avec une curiosité indiscrète ;
      3 qui concerne la magie, NT. Luc. 19, 19 ; en parl. de pers. adonné à l’étude de la magie, DC. 69, 11 ;
   II pass. travaillé avec un soin excessif, d’un art raffiné, ESCHN. 86, 27 ; DH. Lys. 14, etc. ; τὸ περίεργον, LUC. Nigr. 13, soin excessif, art prétentieux.

• Cp. -ότερος, ISOCR. 416 a ; DH. Is. 3, etc.

Étym. π. ἔργον.

ον, taking needless trouble, Lys. 12.35; γραμματικῶν π. γένη AP 11.322 (Antiphan.). Adv.-γως Hp. Decent. 7.
officious, meddlesome, Isoc. 5.98, X. Mem. 1.3.1, Men. Sam. 85; π. εἰμι I am a busy-body, Id. Epit. 45; περίεργα βλέπειν look curiously at, c. acc., AP 12.175 (Strat.), cf. Hdn. 5.3.8 (Comp.).
of an inquiring mind, Arist. Resp. 480b27; inquisitive, curious, Hdn. 4.12.3 (Sup.); π. παιδία Gal. 6.635; τὸ π. Luc. Alex. 4. Adv.-γως, ἔχειν Astramps. Orac. p. 1 H. ; Comp. -ότερον, ἔχειν πρός τινα Jul. Or. 4.130d. Pass., overwrought, elaborate, ὀδμή (perfume) Hp. Praec. 10; φορήματα Ar. Fr. 321; ζωγράφημα Plu. 2.64a; τὸ τῆς κόμης π. Luc. Nigr. 13; esp. of language or style, ὀνόματα, λόγοι, Aeschin. 3.229, D.H. Lys. 14; τὸ π. Θουκυδίδου Id. Vett. Cens. 3.2 ; Comp., περιεργοτέρα λέξις Id. Is. 3. Adv. -γως Antyll. ap. Orib. 9.14.7 ; Comp. -ότερον, ἠσκημένος τὴν κόμην Arr. Epict. 3.1.1; ἐξορχεῖσθαι Hdn. 5.55.3.
superfluous, π. καὶ μακρὰ λέγειν Pl. Plt. 286c; ὅπως εἴ τις π. ἀφαιρεθῇ (sc. δαπάνη) Arist. Rh. 1359b27; π. ἐστί τι And. 3.33, cf. Is. 1.31; π. [ἐστι] τὸ λέγειν Arist. Pol. 1315a40, cf. Rh. 1369a8; futile, useless, πόλεμος Isoc. 15.117. Adv. -γως Timocl. 13.4, etc.
curious, superstitious, ἱερουργίαι Plu. Alex. 2; τὰ π.
curious arts, magic, Act. Ap. 19.19.

1) sorgfältig um eine Arbeit oder ein Geschäft herum, sorgfältig, bes. aber mit übertriebener, kleinlicher Sorgfalt arbeitend ; γραμματικῶν γένη, Antiphan. 5 (XI.322); unnütz, ohne Not Etwas tuend, ἡγήσονται περιέργους ὑπὲρ ὑμῶν τειρομένους, Lys. 12.35 ; δείσας, μὴ περίεργα ἅμα μακρὰ λέγοιμεν, Plat. Polit. 286c ; φασὶ τὰς τεσσαράκονθ' ἡμέρας ἐν αἷς ὑμῖν ἔξεστι βουλεύεσθαι, περίεργον εἶναι, die seien eine unnötige Sorgfalt, überflüssig, Andoc. 3.33 ; vgl. Isae. 1.31 ; Isocr. 1.27, 4.7 u. 33 (wo die v.l. πάρεργον), in welchen Stellen man auch ein subst. τὸ περίεργον annehmen könnte. Auch = neugierig, περίεργα βλέπειν, Strat. 17 (XII.175).
2) mit übertriebener Sorgfalt gemacht, bes. mit Zierat überladen, verkünstelt ; τὸ τῆς κόμης περίεργον, Luc. Nigr. 13 ; τράπεζαι, 15 ; π. ἀναιδέσι φαρμάκοις ζωγράφημα, Plut. adul. et am. discr. 32 ; auch vom Ausdrucke, Sp.; δύναμιν αὐτὴν καλοῦμεν οὐ κατὰ τὸ περίεργον, ἀλλ' ἁπλῶς κατὰ τὸ δύνασθαι, S.Emp. pyrrh. 1.9.

περίεργος, -ον
__I. of persons;
__1. over careful.
__2. curious, meddling, a busybody: 1Ti.5:13.
__II. Of things;
__1. over-wrought.
__2. super­fluous.
__3. curious, uncanny; τὰ π., curious arts, magic: Act.19:19 (see Deiss., BS, 3235.).†
(AS)