fém. inus. ον :
      1 en petit nombre, au sg. avec un n. collect. IL. 2, 675 ; d’ord. au plur. IL. 9, 333 ; OD. 2, 241, etc. ; PD. O. 10, 26, etc., ESCHL. Ag. 832 ; SOPH. Aj. 1022, etc. ; EUR. Hel. 546, etc. ; rar. en prose, TH. H.P. 8, 7, 4 ;
      2 p. ext. petit, court, NIC. Th. 224 ; en parl. du temps, HÉS. O. 324 ; PD. P. 9, 43, etc. ; adv. παῦρον, LYC. 1429, peu de temps ; παῦρα, HÉS. Th. 780, rarement.

• Cp. παυρότερος, IL. 2, 122 ; 4, 407.

Étym. cf. lat. parvus, pau-cus, paul(l)us et παῖς.

ον (not found in fem., cf. παυράς), little, small, στήμων Hes. Op. 538 ; π. ἔπος Pi. O. 13.98 ; of Time, short, Hes. Op. 326 ; ζωῆς μέρος Emp. 2.3 ; π. ὕπνος Pi. P. 9.25 (s.v.l.); speedy, τέλος βιότοιο Q.S. 7.613 ; neut. as Adv., for a short time, παῦρον ἀνθήσας Lyc. 1429. mostly of Number, few, poet. for ὀλίγος in this sense, Ep., Lyr., and Trag., π. ἄνδρες Thgn. 79 ; π. τινές Pi. O. 10 (11).22 ; π. ἀνδρῶν A. Ag. 832 ; rare in Prose, as Thphr. HP 8.7.4 ; παῦρα, opp. πολλά, Il. 9.333, cf. Od. 2.241 ; with a collect. Subst., π. λαός small in number, Il. 2.675 ; Comp. παυρότερος 4.407, 8.56, al., Thgn. 644 ; neut. pl. παῦρα as Adv., seldom, Hes. Th. 780, Ar. Pax 764. (Cf. Lat. paucus, Goth. fawai ΄few΄.)

klein, gering ; παῦρος λαός, eine kleine Schar, Il. 2.675 ; στήμων, Hes. O. 536 ; γένος, Eur. Med. 1087 ; von der Zeit, kurz, Hes. O. 328 ; – gew. im plur. und von der Anzahl, wenige, Ggstz πολύς, Il. 9.333, Od. 2.241 ; Hes. O. 480 ; ἔπος, ὕπνος, Pind. Ol. 13.94, P. 9.25 ; παῦροί τινες, Ol. 11.23 ; Tragg.; παῦρ' ἀνιάσας, πολλ' εὐφράνας, Ar. Pax 764 ; selten in Prosa, wie Theophr. – Kompar. παυρότεροι, Il. 15.407 u. sp.D., wie Ap.Rh. 1.1111 ; – παῦρα ist adverbial gebraucht Hes. Th 780. – Das fem. παύρα scheint gar nicht vorzukommen.