παρ·υφίστημι (f. -υποστήσω, ao.2 -υπέστην) :
   I tr. substituer, CHRYS. 10, 264 Migne ;
   II intr. (à l’ao.2 et au pf. et au moy.) :
      1 se tenir secrètement auprès de, dat. RHÉT. 4, 21 W. ;
      2 se présenter en même temps ou avec, exister avec, dat. SEXT. 46, 5 Bkk. ; DL. 9, 105 ;
      3 ressortir de, avec ἐκ et le gén. DYSC. Synt. 10, 1.

Étym. π. ὑφίστημι.

place close beside ; — pres. Act. only in form παρυφιστάνω, indicate, A.D. Adv. 129.18 ; pf., stand close beside, παρυφέστηκε τῇ χρηστῇ παρασκευῇ εἴδωλον Proll. Hermog. in Rh. 4.21 W. Pass., with aor.2 -υπέστην, subsist coordinately with, τινι Stoic. 2.48, S.E. P. 1.205, D.L. 9.105, Plot. 2.9.14, Porph. Sent. 43, Ascl. in Metaph. 371.2 ; abs., Simp. in Cat. 110.5.
arise in consequence, J. AJ 15.8.4 ; παρυφιστάμενος φόβος instinctive dread, Herod.Med. ap. Orib. 8.3.7 ; τὸ ἐξ ἑκάστης λέξεως παρυφιστάμενον νοητόν A.D. Synt. 4.5 ; τὰ ποικίλως παρυφιστανόμενα ἐκ τῶν ῥημάτων ib. 297.5. τὸ παρυφιστάμενον deposit in urine, Gal. 6.251 (pl.), 19.574.

(ἵστημι), als Substanz zugleich mit zum Wesen hinzufügen. – Häufiger in den intr. tempp. u. im med., zugleich sich darstellen, mit sein, existieren ; S.Emp. pyrrh. 1.205 ; DL. 9.105 u. Gramm.