ή, όν :
      1 proverbial, PLUT. M. 636 e ;
      2 subst. ὁ παροιμιακός (s.-e. στίχος) HÉPH. 8, 7, vers anapestique, dimètre catalectique, càd. vers anapestique de trois pieds et demi [⏑⏑ ‒ ⏑⏑ ‒ ⏑⏑ ‒ ‒].

Étym. παροιμία.

ή, όν, proverbial, Plu. 2.636f. Adv. -κῶς Str. 11.2.16, AP 9.379 (Pall.). παροιμιακόν (sc. μέτρον), τό, paroemiac, i.e. an anapaestic dimeter catalectic, freq. at the end of an anapaestic system, Heph. 8.6.

ή, όν, sprichwörtlich, θύρα, Plut. Symp. 2.3.3 ; u.
• adv., τὸ παροιμιακῶς λεχθέν, Strab. XI.497 u. Folgde ; ὁ παροιμιακός, sc. στίχος, u. τὰ παροιμιακά, der katalektische anapästische Dimeter, der die anapästischen Systeme zu beschließen und, sind sie länger, hie und da zu unterbrechen pflegt : [– ◡ ◡ – –], vgl. Hephaest. und Scholl.